Foto's omslag Boeke-loos 2015

Toelichting door de fotograaf.

Zo is het begonnen: Eerder, toen de Boekelose Stoom Blekerij nog bestond, was ik bij een fotoclubje van genoemde fabriek aangesloten en mocht zwart/wit foto’s ontwikkelen, vergroten en afdrukken in de zogenaamde Doka bij de fabriek.
Als je ’s middags naar het laboratorium belde, stond ’s avonds de ontwikkelaar, fixeer etc. en benodigde apparatuur klaar voor gebruik. Toen de ontwikkeling van de kleurenfoto op gang kwam, is de club opgeheven.
Aan de fotografie heb ik daarna verder weinig aandacht meer besteed en voor een andere hobby gekozen, n.l. het voetbal, waar ik ca. 32 jaar verschillende functies binnen de KNVB heb bekleed.
Als je 70 jaar jong bent mag je bij de KNVB geen functie meer bekleden, bovendien vond ik dat het genoeg was geweest.
We stopten in 2003 met onze zaak, ik zocht een andere hobby en besloot weer met fotografie te beginnen en maakte opnames van o.a. boerderijen in Boekelo, z.g. bouwsels die de mensen zelf hadden gemaakt alsmede gebouwen/gebouwtjes die op instorten staan. Ook heb ik enkele foto’s van de afbraak van Texoprint in mijn “collectie”. De foto’s zijn bij het Historisch Centrum allemaal te zien.
Opnames maken, scannen en afdrukken/bewerken doe ik zelf.
Bij Edith Howard heb ik ooit twee avonden “op cursus” gezeten, de derde bijhorende avond moest ik verzuimen wegens ziekte.
Bij een fotoclub heb ik mij overigens nooit aangesloten, mede omdat daar veel mensen rondlopen die professionelere foto’s maken dan mijn persoontje. Ik fotografeer niet met een spiegelreflexcamera, iets wat zij wel doen, maar met een compact camera/zoomlens kun je ook foto’s maken die aan mijn wensen voldoen.
Ik ben niet iemand die constant een camera bij zich heeft, maar ga bewust naar een project dat mijn aandacht heeft met als resultaat dat ik naast de foto van mijn aandachtspunt ook wel eens met geheel andere foto’s thuis kom dan waarvoor ik oorspronkelijk op pad bent gegaan, alzo ook met de foto van de Zoutveste. Ik kwam er langs en fotografeerde de ontmoetingsplek zonder daar een speciale bedoeling mee te hebben. Wijlen Wim Sonneveld zou zeggen ”en zo is het gekomen”.
Ferdie Sachse.
Ingezonden foto’s waaruit de redactie een keuze heeft gemaakt: